Bir gün Saba Melikesi Belkıs&'tan, Adem&'le Havva&'nın hikayesini anlamanın bütün bir insanlığın da hikayesini anlamak manasına geldiğini öğrendim. İnsanın bütün halleri Adem&'de gizliydi ve bütün macera onun hikayesinde özetlenmişti.

Bu cümleyi yıllarca içimde gezdirdim de bir türlü kalemi elime alamadım, anlatmaya kalkışamadım.

Ne zaman ki, kalmak için değil uğrayıp geçmek için kadem bastığımız, kök attığımız değil kısa bir gölge saldığımız şu dünyada bir cennet sürgünüyle yazgılandığımı anladım ve Kelimeler Kitabı-çift isimler sahifesinde, Adem&'le Havva&'nın yanına bir de Habil&'le Kabil&'i ekledim. O zaman anladım anlatma zamanının geldiğini.

Hikayenin ismi düştü dilime bir gece: LA. İLLA, dedim.
Bir ömür boyu aradığım hece harfinin LA olduğunu bildim.